Мамедов Омар

Последнее слово

«Для человека важней всего — суд собственной совести. Здесь нет ни подставных свидетелей, ни сфабрикованных дел, ни таких лжесудей, как вы. Перед своей совестью я чист — и этого мне достаточно».

Страницы, которыми я управлял на Facebook — «Страница имени Гейдара Алиева» и «Выборки из AzTV» — были одними из тех, где резко критиковалась власть. За короткое время эти страницы стали популярны в Facebook, и их публикации просматривали от 30 до 60 тысяч пользователей. За три дня до моего ареста, согласно официальной информации, предоставленной мне Facebook, страница «Выборки из AzTV» за месяц информировала 500 тысяч различных пользователей Facebook. Похоже, именно эта цифра и раздражала официальных представителей власти.

На самом деле, меня должны были арестовать 22 ноября 2013 года. В тот день я находился за границей по учёбе, и моего отца забрали в Главное управление по борьбе с организованной преступностью. Именно оттуда со мной связался высокопоставленный сотрудник этого управления, и я сказал ему: «Оставьте моего отца в покое, я приеду в Баку 20 января». Как и обещал, 20 января 2014 года я вернулся в Баку. На следующий день, 21 января, в восемь утра сотрудники Главного управления по борьбе с организованной преступностью пришли ко мне домой и увезли меня в управление. Разве это не странно? Я был в Баку всего 14 часов.

Да, я вернулся в страну, заранее зная, что буду арестован. И об этом своём решении нисколько не жалею. Когда меня задержали, руководивший оперативной группой Главного управления по борьбе с организованной преступностью Хаял Насибов, давая показания в суде, заявил, что якобы уже десять дней было известно о моём пребывании в Баку и о моей причастности к продаже наркотиков, а затем, проведя обыск по указанному адресу, подтвердил эту информацию. Однако среди доказательств, представленных моим адвокатом Халидом Багировым, есть и то, что я приехал в Баку за три дня до моего ареста. Также в ходе допроса в качестве свидетеля сотрудник этого управления Хаял Насибов указал адрес — улица Сюльх, дом один В, по которому я давно уже не проживаю. Пользуясь случаем, передаю привет сотрудникам правоохранительных органов, которые ломали голову над этим сфабрикованным уголовным делом. В следующий раз, когда будете готовить подобный комедийный сценарий, советую вам быть внимательнее, логичнее и креативнее.

Скажу сразу — каждый раз, когда меня из следственного изолятора привозят в суд, у меня нет ни веры, ни надежды. Я не ожидаю, что здесь вынесут справедливое решение. Я прихожу сюда лишь для того, чтобы увидеть своих друзей и родителей. Это место для меня давно уже превратилось в место свиданий. Ожидать справедливости от суда в стране, где не соблюдается верховенство права — не что иное, как глупость. Но всё же хочу обратить внимание уважаемых (хотя язык не поворачивается так сказать) судей на один нюанс в статье 295 Уголовного кодекса Азербайджанской Республики — «вынесение заведомо неправосудного приговора и решения наказывается лишением свободы на срок до трёх лет». Напоминаю вам — за каждый вынесенный по заказу приговор вы в будущем понесёте наказание. Ни вы, ни ваши покровители не избежите ответственности. История это доказывает. Знаменитый революционер, один из первых теоретиков коммунизма Гракх Бабёф описывал происходящее в Париже во время Французской революции в письме своей возлюбленной так:

«Я был свидетелем того, как толпа носила голову Фулона по улицам. Потом привели его зятя. Под грохот барабана все над ним издевались и унижали. Эта радость толпы сжимала моё сердце. Я был и доволен, и возмущён… Власть пожинала то, что посеяла. Потом будет ещё хуже. Это только начало…».

Будьте уверены — с таким ходом событий вас ожидает та же участь.

Есть ещё один момент, который я хотел бы отметить — режим Алиева полагает, что, заполняя тюрьмы молодыми людьми с независимым мышлением, не разделяющими их взгляды и ведущими борьбу, он устраняет угрозу своей власти. Но, не желая того, он сам делает героями тех молодых людей, которых заключает в тюрьмы. И в некотором смысле это оказывает позитивное влияние на процесс.

Мы — граждане страны, где насчитывается около 140 политических заключённых. Половина всех политических заключённых в Европе приходится именно на Азербайджан. Эта цифра — наглядное доказательство преступной сущности нынешней власти. Мы — члены движения NIDA, вместе с другими политзаключёнными —Ильгар Мамедов, Тофиг Ягублу, Ядигар Садыгов, Элсевер Мурселли, Абдуль Эбилов, Решад Рамазанов, Анар Мамедли, Бешир Сулейманлы, Орхан Эйюбзаде, Первиз Хешимли, Курбан Мамедов, Тале Багирзаде и другие — все мы стали заложниками этой власти.

В завершение хочу поблагодарить гражданское движение NIDA, Партию гражданской солидарности, представителей СМИ, политические партии и их активистов, общественных деятелей, в особенности моих родителей, а также моего адвоката Халида Багирова и Элайифа Гасанова, которые бескорыстно и самоотверженно меня защищали.

Для человека важней всего — суд собственной совести. Здесь нет ни подставных свидетелей, ни сфабрикованных дел, ни таких лжесудей, как вы. Перед своей совестью я чист — и этого мне достаточно.

Последнее слово в оригинале на азербайджанском языке

«Facebook»da idarəçisi olduğum «Heydər Əliyev adına səhifə» və «AzTv-dən seçmələr» səhifələri hakimiyyəti kəskin formada tənqid edən səhifələrdən biri idi. Qısa bir zamanda «Facebook»da məşhurlaşan həmin səhifənin paylaşımlarını, təqribən, 30.000-dən 60.000-ə qədər istifadəçi görə bilirdi. Mən, həbs olunmamışdan 3 gün öncə, «Facebook»un mənə verdiyi rəsmi məlumata görə, 1 ay ərzində «AzTv-dən seçmələr» səhifəsi 500.000 müxtəif «Facebook» istifadəçisini məlumatlandırırdı. Görünür, elə bu rəqəm də hakimiyyətin rəsmi nümayəndələrini qıcıqlandırıb.

Əslində, həbsim 2013-cü ilin noyabr ayının 22-də olmalı idi. Həmin gün təhsilimlə bağlı xaricdə olduğumdan atamı Baş Mütəşəkkil Cinayətkarlığa qarşı Mübarizə İdarəsinə aparıblar. Elə oradan da mənimlə telefon əlaqəsi yaradan məlum idarənin yüksək rütbəli məmuruna: «Atamı rahat buraxın, yanvarın 20-i Bakıya gələcəyəm», — dedim. Söz verdiyim kimi, 2014-cü il yanvar ayının 20-də Bakıya qayıtdım. Bir gün sonra, yəni 21 yanvar səhər saat 8-də Mütəşəkkil Cinayətkarlığa qarşı Mübarizə İdarəsinin işçiləri yaşadığım evə gələrək məni idarəyə apardılar. Sizcə, qəribə deyilmi?! 14 saat idi ki, Bakıda idim.

Bəli, həbs olunacağımı bilə-bilə ölkəyə dönmüşəm. Bu seçimimə görə də qətiyyən peşman deyiləm. Saxlanıldığım zaman Baş Mütəşəkkil Cinayətkarlığa qarşı Mübarizə İdarəsinin əməliyyat qrupuna rəhbərlik edən Xəyal Nəsibov məhkəmədə ifadə verdiyi zaman, guya mənim artıq 10 gün idi ki, Bakıda olduğum və narkotik vasitələrin satışı ilə məşğul olduğum haqqında məlumat aldıqlarını, sonradan həmin ünvanda axtarış aparılarkən məlumatın doğruluğunun təsdiqləndiyini qeyd edib. Vəkilim Xalid Bağırovun məhkəməyə təqdim etdiyi sübutlarda da mənim Bakıya həbs olunmazdan 3 gün əvvəl gəldiyim öz təsdiqini tapır. Həmçinin iş üzrə şahid qismində dindirilən məlum idarənin əməkdaşı Xəyal Nəsibovun ifadəsi zamanı qeyd etdiyi ünvan — Sülh küçəsi, ev 1B ünvanında artıq uzun müddətdir ki, yaşamıram. Buradan bu qondarma cinayət işi üzərində baş sındıran hüquq-mühafizə orqanlarının əməkdaşlarına öz salamlarımı göndərirəm. Gələn dəfə belə bir komediya ssenarisi hazırlayanda onlara daha diqqətli, daha məntiqli və daha kreativ olmağı məsləhət görürəm.

Bəri başdan söyləyim ki, hər dəfə saxlandığım istintaq təcridxanasından məhkəməyə gətiriləndə içimdə heç bir inam və ya ümid hissi olmur. Orada hər hansı bir ədalətli qərarın çıxarılacağını gözləmirəm. Bura sadəcə dostlarımı və valideynlərimi görmək üçün gəlirəm. Bir növ, artıq bura mənim üçün görüş yerinə çevrilib. Hüququn aliliyinin qorunmadığı bir məmləkətin məhkəməsindən ədalət gözləmək axmaqlıqdan başqa bir şey deyil. Lakin sizlərin — (dilim hörmətli deməyə gəlmir) hakimlərin diqqətinə, Azərbaycan Respublikası Cinayət Məcəlləsinin 295-ci maddəsindən bir nüansı çatdırmaq istərdim. Bilə-bilə ədalətsiz hökm və qərar çıxarma 3 il azadlıqdan məhrum edir. Sizə xatırladıram ki, bu maddəni bilə-bilə verdiyiniz hər bir sifarişli qərara görə gələcəkdə cəza alacaqsınız. Nə siz, nə də öndə gedənləriniz bundan qurtula biləcəklər. Bunu tarix də sübut edir. Məşhur inqilabçı, kommunizmin ilk nəzəriyyəçilərindən biri Qrakx Babeuf öz sevgilisinə məktubunda Fransa inqilabı zamanı Parisdə baş verənləri belə təsvir edirdi:

«Mən şahidi oldum ki, kütlə necə Fullonun başını küçələrdə gəzdirdi. Sonra oraya kürəkanı da gətirdilər. Baraban gurultusu altında hamı onu ələ salır, alçaldırdı. Kütlənin bu sevinci necə də ürəyimi sıxırdı! Mən həm razı, həm də narazı idim… Hakimiyyət nə əkmişdisə, onu da biçirdi. Sonrası daha da pis olacaq. Bu, hələ başlanğıcdır…»

Əmin olun ki, bu gedişatla sizləri də eyni aqibət gözləyir.

Daha sonra qeyd etmək istədiyim başqa bir nüans da var: Əliyev rejimi zənn edir ki, həbsxanaları onlar kimi düşünməyən, azad fikirlə və mübariz gənclərlə doldurmaqla öz hakimiyyətlərinə qarşı yönələn təhlükəni aradan qaldırır. Amma özləri istəmədən həmin həbsxanaya doldurduqları gənclərdən qəhrəman düzəltmiş olurlar. Bu isə bir növ, az da olsa, prosesə öz müsbət təsirini göstərmiş olur.

Biz, 140-a yaxın siyasi məhbusu olan bir ölkənin vətəndaşlarıyıq. Avropada olan siyasi məhbusların yarısı elə Azərbaycanın payına düşür. Bu rəqəm hazırkı hakimiyyətin cinayətkar olmasının əyani sübutudur. Biz – nidaçılar, həmçinin digər siyasi məhbuslar, İlqar Məmmədov, Tofiq Yaqublu, Yadigar Sadıqov, Elsevər Müəllli, Əbdül Əbilov, Rəşad Ramazanov, Anar Məmmədli, Beşir Süleymanlı, Orxan Eyyubzadə, Pərviz Həşimli, Qurban Məmmədov, Tale Bağırzadə və digərləri bu hakimiyyət tərəfindən həbsə düçar olmuşuq, rəsmen girov götürülmüşük.

Sonda mənə girovluqda olduğum müddətdə dəstək olan üzvü olduğum N!DA Vətəndaş Hərəkatına, Vətəndaş Həmrəyliyi Partiyasına, media nümayəndələrinə, siyasi partiyaların funksionerlərinə, ictimai fəallara, xüsusilə də valideynlərimə və fədakarlıqla təmənnasız olaraq məni müdafiə edən Xalid Bağırova, həmçinin də Əlayif Həsənova öz təşəkkürümü bildirirəm.

İnsan üçün onun vicdan məhkəməsi ən önəmli olandır. Orada nə düzəlduran şahid var, nə qondarma cinayət işi, nə də sizlər kimi saxta hakimlər. Mən vicdanım qarşısında təmizəm və bu mənə yetir…

Бакинский суд по тяжким преступлениям, Баку, Азербайджан.

5 июня 2014 года

Источник: сборник последних слов SON SÖZ

Подробнее: «Кавказский узел»

Фото: gozetci.az