Багирзаде Талех

Последнее слово

«…устроив бойню в Нардаране и пролив невинную кровь, вы приблизили конец вашей власти. Любая власть, демонстрирующая силу, обрекает себя на разрушение».

Я много раз становился жертвой оговора и арестов. Каждый раз обвинения ограничивались одной-двумя статьями. Но теперь, когда меня обвиняют по 21 статье, я расскажу обо всём.

Арест Фуада Гахраманлы был нам на благо.

События в Нардаране вписали славную страницу в историю Азербайджана. Для противоположной стороны это позор, а для нас — честь. Вы арестовали моё тело. Но когда мне причиняли пытки, я испытывал духовное наслаждение. Сам Бог вдохновлял меня. Ещё в 2013 году, когда я был в заключении в тюрьме Гобустан, я читал статьи госпожи Зумруд и выступления Фуада Гахраманлы. Тогда я хотел познакомиться с этой семьёй, и судьба привела меня к ним. Фуад Гахраманлы был арестован из-за нас. Как бы я ни думал, не могу найти логики в его аресте. Это воля Аллаха. Его арест оказался для нас большим благом. Бог послал эту семью как помощников в событиях Нардарана. В 32 года я обрёл сестру — Зумруд Ягмур. Я против того, чтобы храбрых женщин называли «женщинами, похожими на мужчин». Они — «женщины как женщины». У нас есть такие женщины, которые могут преподать урок и мужчинам.

Я редко проклинаю. Прокурор потребовал для нас сурового наказания, предложил приговорить меня к пожизненному сроку. Но даже ему, молодому прокурору, я не пожелаю зла. Потому что если бы система была справедливой, он тоже выступил бы справедливо. Один из основателей партии «Новый Азербайджан» — Сирус Тебризли — говорил: «Это партия безликих разбойников». А я говорю — это партия разбойников с лицами. Мы столкнулись лицом к лицу с бандитским режимом.

На самом деле события в Нардаране — повторение истории. Когда меня арестовали, мне дали книгу о репрессиях 1937 года. Я читал её, и перечитывал, и мысленно переносился туда. Тогда тоже были перевороты, пытки, аресты. Но тогда народ не был свободен, не мог говорить. Сейчас — свободен. Но эту независимость нам дали не Алиевы. Народ завоевал её в 1988 году.

События в Нардаране — милость Божья. Они хотели, чтобы я дал показания против Али Керимли. Я сказал: что этот человек вам сделал? Они боятся нашего единства. Власть хотела нас наказать, но не смогла. Сегодня народ загнан в яму. Чтобы вытащить его, мы — верующие и атеисты — должны быть едины. Народ оказался в таком положении не из-за банков или девальвации, а из-за руководства страны и молчания народа. Народ не боится Бога, но боится МНБ (Министерство национальной безопасности), «бандотдела», этих разбойников. Событиями в Нардаране мы донесли до народа: бояться не нужно. В Турции, если погибает полицейский, его хоронят как героя, потому что он защищает людей. А здесь полиция фабрикует дела, применяет пытки. Люди боятся, что полицейские подбросят им наркотики. В «бандотделе» меня 47 дней не пускали в душ. Я стирал свою одежду и надевал её сырой.

Чиновники приходят к могиле Гейдара Алиева и склоняют головы. Зачем вы создаёте условия для идолопоклонства? Меня очень тревожит судьба тела солдата, оставшегося на стороне Армении. Армяне радуются этой власти. Радуются, потому что знают: при такой власти Азербайджан не сможет вернуть Карабах. Они радуются тому, что нам дали пожизненный срок — ведь мы могли бы объединиться с народом и вернуть Карабах. Посмотрите, с какой властью мы столкнулись. Эта власть превратила грабёж, взяточничество и воровство в государственную политику и гордится этим. Такая власть уйдёт на 100 процентов.

Когда я защищал наших сестёр в хиджабах, мне говорили: «Что тебе до этого?» Я отвечал: «Честь моих сестёр — это моя честь». У этих людей есть только личные интересы. Им кажется странным, что кто-то может защищать других. В азербайджанской власти нет национального интереса — у них только интересы семьи и себя лично.

Когда по телевизору шла пропагандистская кампания против нас, Абульфаз Буньядов открыл нам дверь своего дома. Во время бойни в Нардаране в его доме находились семья, ребёнок и пожилая мать. Тогда по женщинам стреляли резиновыми пулями, детей в доме запугивали. То, что произошло в Кербеле 1400 лет назад, повторилось в Нардаране в ноябре 2015 года. Тогда Язид перекрыл воду, а эти перекрыли дороги в Нардаран и не дали провезти туда продукты питания и другие жизненно важные вещи. Если в Кербеле отрубали головы, то в Нардаране по телам наших убитых братьев ходили в сапогах. Родственникам не отдавали тела, держали их как заложников.

Абульфаз Буньядов получил тяжёлое пулевое ранение и больше не сможет ходить. Но он сказал: «Если Бог дал мне 38 лет жизни, а теперь не даёт, значит, такова воля Бога». Посмотрите, какой он великий человек…

До событий в Нардаране власть не оставила нам выбора: либо смириться с режимом, либо быть наказанными. Мы указали путь спасения народу Азербайджана. Придёт день, когда народ сам выберет свою власть. Почему мы уже 25 лет терпим поражение перед армянами, которых гораздо меньше и которые считаются ненавистными? Почему? Почему наш народ терпит поражение? Ответ простой: нет справедливости. Если бы в этой стране была справедливость, мы бы уже давно вернули Карабах — и не только его, но и другие исторические земли. Мы должны были их вернуть — без всяких «если».

В этой власти нет справедливости. Раньше я надеялся, что она когда-нибудь будут вынуждена провести реформы. Но после того, как попал в «бандотдел» , моё мнение изменилось окончательно. Эта власть опирается на силовые структуры. Именно поэтому силовые структуры, в том числе «бандотдел» — это лицо власти. Я видел там такое… Понял: эта власть не подлежит реформированию. Эта власть существует только для того, чтобы проливать кровь народа. Я пришёл туда с мыслями о реформах, а вышел революционером. Речь идёт не о вооружённой, а о демократической, гражданской революции. Народ должен быть готов к этой революции.

Верующий — это не просто тот, кто совершает молитвы и соблюдает пост. Если ты молчишь перед лицом угнетения — какая польза от твоего богослужения?! После этих событий некоторые друзья отдалились из страха, но поддержка пришла оттуда, откуда мы её не ждали.

Бог никогда не оставлял меня одного. Бог говорит: «Уповай на Меня, верь Мне — увидишь, что будет». То, что господин Фуад оказался здесь — тоже воля Бога. Потому что с логической точки зрения его здесь не должно было быть. Как бы ни анализировал, ни размышлял — приходишь к выводу, что он не должен был сюда попасть. Но в этом есть божественная воля. Пробуждение общества — тоже по воле Бога. Бог накажет угнетателей. Они по своей натуре — как Язид. Представьте: они могли расстрелять Абульфаза Буньядова, арестовать, пытать, сделать инвалидом, — и всё равно не угомонились. Сели ему на грудь и насильно вливали водку в рот — верующему человеку. Это и есть истинное лицо азербайджанской власти.

Эта власть годами занимается лишь имитацией демократии.

Власть говорит: «В стране нет политзаключённых». А кто же тогда те, кого вы освободили по указу об амнистии в марте прошлого года? Раз нет, почему власть была вынужден освободить Хадиджу Исмаилову? Всё это произошло под международным давлением. У нас одна проблема — отсутствие достойного лидера. А народ заслуживает достойного лидера.

Нас обвиняют в попытке изменить конституционный строй страны. Но мы никогда не хотели и не хотим менять его или разрушать светское государство. Мы хотим, чтобы Конституция и принципы светского государства соблюдались.

Вы разграбили нефть и богатства страны — чего ещё хотите? Ваша вражда — против народа. Слава Богу, теперь народ знает, кто его враг. В первой статье Конституции сказано: источник власти — народ. Но в реальности это не соблюдаюется. В статье 6 говорится: узурпация власти — тяжкое преступление. Алиевы, присвоив себе власть, совершили тяжкое преступление. А мы боремся против этого преступления. Они понесут заслуженное наказание. Кто бы мог подумать, что Эльдар Махмудов или Акиф Човдаров окажутся в такой ситуации? До событий в Нардаране — 22 сентября 2015 года — меня вызвал на допрос в Министерство национальной безопасности (МНБ) заместитель начальника Антитеррористического центра Ильгар Алиев. А в декабре я услышал по телевизору, что он повесился в СИЗО Кюрдаханы.

На допросе в МНБ я сказал ему: «И это здание, и это кресло, на котором ты сидишь — принадлежат народу».

Когда в «бандотделе» мне устраивали позорные пытки, даже следователь из прокуратуры не выдержал и сказал: «Пожалуйста, больше так не делайте». Тот следователь сказал: «Хаджи, я боюсь — они и меня посадят».

Я хочу обратить внимание на несколько важных моментов, касающихся взглядов и действий Рамиля Усубова, сыгравшего ключевую роль в организации бойни в Нардаране. Азербайджанское общество хорошо знает этого человека по его запутанной и противоречивой деятельности во времена, когда у власти были ваш отец и вы. Когда в 2005 году в возглавляемом им министерстве раскрыли банду грабителей в погонах, вместо того чтобы уйти в отставку с честью, как подобает настоящему полицейскому, он стал шантажировать вашего покойного отца Гейдара Алиева, который уже не мог себя защитить, и утверждал, что одного из преступников отпустили по указанию Алиева. Таким образом он смог остаться в своей должности шантажом.

А позже, в ноябре 2015 года, когда произошла бойня в Нардаране, он снова попытался снять с себя ответственность, указав на вас: в СМИ появилась его фраза — «приказ о проведении операции в посёлке пришёл от президента». Всё это ещё можно было бы понять, но поступки господина Усубова понять трудно. Допустим, это был приказ вашего отца. Допустим, приказ отдали вы. Но зачем Усубов разглашает это публично? Каков его умысел? Мудрые предки говорили: «Если кого-то казнят рядом с тобой, молчи».

Господин Алиев, поведение вашего министра Рамиля Усубова этим не ограничивается. В нашем судебном процессе в материалы сфабрикованного уголовного дела была включена брошюра под названием «Обращение Талеха Багирзаде», где ваш «великий министр» (ему бы ещё медаль «великий министр» вручить) выразил всю свою «любовь» к вам и вашей власти. Даже судья Эльвисет Аббасов отказался исследовать эту известную брошюру в суде, опасаясь гнева Усубова. Прежде всего я докажу вам, что эта брошюра не принадлежит мне, а затем перейду к сути.

Господин Алиев, вы человек с высшим образованием и знаете английский, так что, думаю, вы без труда поймёте мои аргументы, почему эта брошюра не может принадлежать мне. Дело в том, что в её тексте упоминаются события в Нардаране, произошедшие 26 ноября 2015 года. А я уже находился под арестом. То есть физически не мог написать эту брошюру. Кроме того, я находился в изоляторе Управления по борьбе с организованной преступностью, и составить брошюру там невозможно. Следовательно, автор этой брошюры — не я, а ваш министр Рамиль Усубов.

Почему Усубов? Потому что именно он командовал полицейскими, которые расстреляли и убили наших братьев в Нардаране. Хотя сам Усубов не был в форме и не участвовал лично, после событий он выступил по ТВ и, проявив неуважение к нашим погибшим братьям, заявил: «Мы уничтожили пятерых». Поэтому, хотя неизвестно, лично ли он написал брошюру под названием «Обращение хаджи Талеха Багирзаде», ответственность за её подготовку несёт его ведомство, а значит — он сам. Именно поэтому я утверждаю, что автор этой брошюры — Рамиль Усубов.

А теперь перейдём к «душевным признаниям» вашего министра, опубликованным в этой брошюре от моего имени. В ней вас называют «вором Ильхамом Алиевым», а вашу власть — «властью, воспевающей проституцию».

Кроме того, во время судебного процесса прозвучали серьёзные показания о том, что вашу супругу Мехрибан Алиеву высокопоставленные полицейские тяжело оскорбляли.

(Скажу одно: для большинства заключённых в тюрьмах единственная надежда — Фонд Гейдара Алиева. Но для нас это не место надежды, а символ коррупции. А те, кто пишут туда письма, получают ответ в виде брани в адрес Мехрибан Алиевой).

Напомню: 31 марта 2013 года, когда меня задержали по указанию Рамиля Усубова и подбросили наркотики, они пытались использовать имя известной артистки Зейнаб Ханларовой. Но тогда депутат Зейнаб Ханум смело заявила: «Если хотите кого-то арестовывать — делайте это от своего имени, не впутывайте меня». В ответ на её смелость ваш помощник по общественно-политическим вопросам, один из главных сценаристов «операции в Нардаране» Али Гасанов обвинил Зейнаб Ханум в политической незрелости. Видимо, в его представлении критерий зрелости — это умение «выставлять вперёд других». Поэтому я, следуя примеру Зейнаб Ханум, обращаюсь к Рамилю Усубову и его команде: не используйте моё имя, чтобы выражать «теплые чувства» к Ильхаму Алиеву и его супруге Мехрибан. Если вы мужчины — говорите это от своего имени.

Господин Алиев, возможно, вам рассказывали обо мне. Но позвольте мне самому рассказать, кто я такой, чтобы вы поняли, с кем имеете дело. Когда я достиг зрелости и стал осознавать себя, я познакомился с личностью Имама Хусейна. Любовь к этой великой революционной фигуре разожгла моё сердце, укрепила мои цели, убеждения, мысли. Имам Хусейн учил нас искренне любить Бога, быть преданным, жертвовать ради Него всем — жизнью, имуществом, бороться с несправедливостью, не примиряться с тиранами. Я побывал в святой Кербеле, и там, у гробницы владыки сердец Хусейна, мы поклялись оставаться верными до последнего дыхания. Мы молим Всевышнего, чтобы нам выпала честь умереть за эту великую личность. Школа Имама Хусейна стала смыслом нашей жизни.

Господин Алиев! Причина многолетних преследований и несправедливости вашей власти в отношении Талеха Багирзаде — не в страхе перед моей личностью. Вас пугает и потрясает любовь Талеха Багирзаде к Имаму Хусейну и его идеалам. И вы правы — это действительно страшно. Потому что вот уже 1400 лет великие слова Хусейна «Смерть — счастье, а жизнь с тиранами — унижение» превращают сны тиранов в кошмары. Уверяю вас: устроив бойню в Нардаране и пролив невинную кровь, вы приблизили конец вашей власти. Любая власть, демонстрирующая силу, обрекает себя на разрушение.

И в завершение: если у вас есть смелость, не заменяйте мой пожизненный срок на другую, более мягкую статью.

Мы готовы — ради свободы этого достойного народа и будущего счастья — не только к пожизненному заключению, но и к смертной казни, к тому, чтобы быть сожжёнными заживо. Пусть Бог будет судьёй между нами и вами.

Мы готовы предстать перед судами мира за истину и справедливость, но не хотим оказаться обвиняемыми на Страшном суде. Пусть азербайджанская власть знает: мы — кровь, пролитая из тел наших убитых братьев в Нардаране. Мы — боль матерей, которых разлучили с детьми. Мы — слёзы обманутых матерей, которым годами лгали: «Мы освободим Карабах».

В завершение хочу привести слова великого поэта Мухаммеда Хусейна Шахрияра:

О, Господи, зачем Ты так рвёшь эти сердца?

Сколько ещё будет в оковах Азербайджан?

Сколько ещё детей будут изгнаны с родины?

Возьмёмся за руки, восстань, восстань, Азербайджан!

Довольно, прах расставаний осел нам на головы,

Поднимись, освобождайся — или сгорим до конца, Азербайджан!»

Последнее слово в оригинале на азербайджанском языке

Mən dəfələrlə şərlənib həbs edilmişəm, hamısında da bir-iki maddə verilib, ancaq indi 21 maddə ilə ittiham verdikləri üçün hər şeydən danışacağam.

Fuad Qəhrəmanlının həbsi bizim xeyrimizə oldu

Nardaran hadisəsi Azərbaycanın şərəfli tarixini yazıb. Qarşı tərəf üçün bu, ləkədir, amma bizim üçün şərəfdir. Siz mənim cismimi həbs etmisiniz. Mənə işgəncə veriləndə mən mənəvi həzz alırdım. Allah özü mənə ilham verdi. Mən hələ 2013-cü ildə həbs olunanda, Qobustan həbsxanasında Zümrüd xanımın yazılarını, Fuad Qəhrəmanlının çıxışlarını oxuyanda bu ailə ilə tanış olmaq istəyirdim. İş elə gətirdi ki, tanış oldum. Fuad Qəhrəmanlı bizə görə həbs edilib. Nə qədər düşünürəmsə, onun həbsi nə bir məntiq verə bilmirəm. Bu, Allahın işidir. Fuad Qəhrəmanlının həbsi bizim nə qədər xeyrimizə oldu. Allah o ailəni Nardaran hadisələrində yardımçı kimi göndərib. Mən özümə 32 yaşımda bacı tapmışam: Zümrüd Yağmuru. Mən cəsarətli qadınlara “kişi kimi qadın” deyilməsinin əleyhinəyəm. Elə “qadın kimi qadın”. Elə qadınlarımız var ki, kişilərə dərs keçər.

Mən tək-tük hallarda bəddua edərəm. Prokuror bizə ağır iş istədi, mənə ömürlük cəza verilməsini təklif elədi, amma o gənc prokurora da bəddua etməyəcəyəm. Çünki əgər ədalətli sistem olsaydı, o da ədalətli çıxış edərdi. YAP-ın yaradıcılarından olan Siruz Təbrizli deyirdi: “YAP simasız quldurlar partiyasıdır”. Lakin mən deyirəm ki, simalı quldurlar partiyasıdır. Biz quldur hökumətlə baş-başa gəlmişik.

Əslində, Nardaran hadisəsi ilə tarix təkrarlanıb. Tutulanda mənə 1937-ci il repressiyası ilə bağlı kitab verdilər, oxudum, oxuya-oxuya özümü apardım ora. Onda da dövlət çevrilişi, işgəncə, həbslər var idi. Ancaq o vaxt xalq müstəqil deyildi, sözünü deyə bilmirdi. İndi isə müstəqildir. O müstəqilliyi bizə Əliyevlər verməyib. 1988-ci ildə xalq qazanıb.

Nardaran hadisəsi Allahın lütfüdür. Məndən Əli Kərimlinin əleyhinə ifadə almaq istəyirdilər, dedim, o insan sizə nə edib? Bizim birliyimizdən qorxurlar. Hakimiyyət bizi cəzalandırmaq istədi, lakin cəzalandıra bilmədi. Bu gün xalq quyudadır. Xalqı çıxarmaq üçün hamımız — dindar, ateist bir olmalıyıq. Xalqın bu günə düşməsinin səbəbi banklar və devalivasiya deyil, ölkə rəhbərliyidir, xalqın susqunluğudur. Xalq Allahdan qorxmur, amma MTN-dən, “Bandotdel”dən, bu quldurlardan qorxur. Biz də Nardaran hadisəsi ilə xalqa çatdırdıq ki, qorxmaq lazım deyil. Türkiyədə polis şəhid olanda adamlar ona şəhid kimi baxır, onu dəfn edir. Çünki polis onları qoruyur. Amma burada polis insanları şərləyir, işgəncə verir. İnsanlar qorxurlar ki, polisin onların cibinə narkotik vasitə atar. “Bandotdel”də 47 gün məni hamama getməyə qoymadılar. Mən paltarımı yuyub, yaş geyindim.

Məmurlar gəlib Heydər Əliyevin məzarı önündə baş əyirlər. Niyə bütpərəstliyə şərait yaradırsınız? Mən erməni tərəfdə qalan əsgərin meyitinə görə çox narahatam. Ermənilər bu hakimiyyətə görə sevinirlər. Ona görə sevinirlər ki, bunların Qarabağı almayacaqlarını bilirlər. Bizə ömürlük həbs verilməsinə sevinirlər, çünki biz xalqla bir olub Qarabağı ala bilərik. Görün, biz necə hakimiyyətlə qarşı-qarşıyayıq. Hakimiyyət soyğunçuluğu, rüşvətxorluğu, oğurluğu dövlət siyasətinə çevirib və bununla fəxr edir. Bu hakimiyyət 100 faiz gedəcək.

Mən hicablı bacılarımızı müdafiə edəndə mənə dedilər ki, sənə nə qalıb. Dedim bacılarımızın qeyrəti mənim qeyrətimdir. Bunlarda ancaq fərdi maraqdır. Bunlara başqalarını müdafiə etmək təəccüblü görünür. Azərbaycan hakimiyyətində milli maraq yoxdur, bunlar üçün ancaq ailə və öz maraqlarıdır.

Hakimiyyətin televiziiyalarında bizə qarşı təbliğat kampaniyası gedən dövrdə Əbülfəz Bünyadov evinin qapısını bizim üzümüzə açdı. Nardaran qətliamında onun ailəsi, uşağı, yaşlı anası da evdə idi. O hadisələrdə evdəki qadınlara da rezin güllələr vurulmuşdu, evdəki uşaqlar qorxudulmuşdu. 1400 il əvvəl baş vermiş Kərbəla müsibəti 2015-ci ilin noyabrında Nardaranda təkrarlanadı. O vaxt Yezid suyun qarşısını kəsmışdi, bunlar da Nardarana gedən yolları kəsib, insanların zəruri ehtiyacları üçün lazım olan qida məhsullarının da aparılmasına imkan vermirdilər. Kərbəla müsibətində başları kəsilmişdilər, Nardaran müsibətində isə şəhid qardaşlarımızın cəsədləri üzərində çəkmə ilə gəzirdilər. Cəsədləri dəfn eləmək üçün yaxınlarına vermədilər, girov saxladılar.

Əbülfəz Bünyadov ağır güllə yarası alıb, daha gəzə bilməyəcək. Amma deyib ki, Allah mənim 38 il yerimiymiş istəyib, indi istəmirsə, demək, Allahın istəyi belədir. Bu insanın böyüklüyünə baxın…

Hakimiyyət Nardaran hadisəsindən qabaq bizə seçim yeri qoymuşdu: ya hakimiyyətlə razılaşmalı, ya da cəzalanmalı idik. Biz Azərbaycan xalqının xilas yolunu demişik. Bir gün xalq öz hakimini seçəcək. Niya biz, axı, 25 ildir mənfur, çox az sayı olan ermənilərin qarşısında məğlubuq? Niya? Niya bu xalq məğlubdur? Cavab sadədir: Ədalət yoxdur. Bu ölkədə ədalət olsaydı, biz çoxdan Qarabağı da almışdıq, hələ tarixi torpaqlarımızı da. “Əgər”lə deyil, almalıydıq.

Hökumətdə ədalət yoxdur. Mən əvvəllər ümid və güman edirdim ki, bu hakimiyyət nə vaxtsa məcbur olub, islahatlar aparacaq, islah olunacaq. Ancaq “Bandotdel”ə düşəndən sonra fikrimi birmənalı şəkildə dəyişdim. Bu hakimiyyət güc strukturlarına arxalanır. Ona görə, güc strukturları, o cümlədən “Bandotdel” hakimiyyətin simasıdır. “Bandotdel”də elə şeylər gördüm ki… Anladım ki, bu hakimiyyət islah olunan deyil. Bu hakimiyyət yalnız xalqın qanını axıtmaq üçündür. Mən ora islahatçı düşüncəsində girmişdim, çıxanda inqilabçı kimi çıxdım. Söhbət silahlı inqilabdan yox, demokratik, sivil inqilabdan gedir. Bu gün xalq bu inqilaba hazırlanmalıdır.

Dindar təkcə namaz qılıb, oruc tutan deyil. Əgər zülm qarşısında susacaqsansa, sənin belə ibadətinin nə faydası?! Bu hadisələrdən sonra bəzi dostlar qorxusundan kənarlaşdılar, amma gözləmədiyimiz yerdən bizə dəstək gəldi.

Allahım məni heç vaxt tək buraxmayıb. Allah deyir ki, mənə söykən, mənə inan, sonrasını özün görərsən. Fuad bəyin burada olması Allahın işidir. Çünki onun burada olması heç bir məntiqə sığmır. Nə qədər təhlil etsən, araşdırsan, düşünürsən ki, bu adam bura gəlməməli idi. Amma bu işdə ilahi iradə var. Cəmiyyətin bu gün oyanışının da səbəbi Allahdır. Allah zalımlara cəza verəcək. Bunlar Yezid xislətlidirlər. Təsəvvür edin, Əbülfəz Bünyadovu güllələyə bilərlər, həbs eləyə bilər, işgəncə verə bilər, şikəst eləyə bilər, amma yenə ürəkləri soyumayıb, sinəsinin üstündə oturub, dindar adamın ağzına zorla araq töküblər. Bu, Azərbaycan hakimiyyətinin simasını göstərir.

Uzun illərdir ki, bu hakimiyyət demokratiya imitasiyası ilə məşğuldur.

Hakimiyyət deyir ki, ölkədə siyasi məhbus yoxdur. Bəs keçən martda əfv sərəncamı ilə buraxdıqların kimlər idi? Necə yoxdur ki, sən Xədicə İsmayılovanı buraxmağa məcbur oldun? Hamısı beynəlxalq təzyiqin nəticəsində oldu. Bizim bir problemimiz var, o da düzgün rəhbərin olmamasıdır. Xalq layiqli rəhbərə layiqdir.

Bizi ölkənin konstitusion quruluşunu dəyişməkdə günahlandırırlar. Biz heç bir halda dövlətin konstitusion quruluşunun, dünyəvi dövlətin dəyişməsini istəməmişik, istəmirik də. Biz Konstitusiyaya, dünyəvi dövlətçiliyə əməl olunmasını istəyirik.

Ölkənin neftini, sərvətlərini talayırsınız, daha nə istəyirsiniz? Bunların düşmənçiliyi xalqladır. Şükür Allaha ki, xalq da artıq düşmənini tanıyır. Konstitusiyanın birinci maddəsində deyilir ki, hakimiyyətin mənbəyi xalqdır. Amma reallıqda buna əməl olunmur. Konstitusiyanın 6-cı maddəsində deyilir ki, hakimiyyəti mənimsəmək ən böyük cinayətdir. Əliyevlər hakimiyyəti mənimsəməklə ağır cinayət törədib. Biz də bu cinayətlərə qarşı mübarizə aparırıq. Layiqli cəzalarını alacaqlar. Kimin ağlına gələrdi ki, Eldar Mahmudov, Akif Çovdarov bu vəziyyətə düşə bilər? Nardaran hadisələrindən əvvəl – 2015-ci il sentyabrın 22-də məni Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinə (MTN) çağırıb dindiren Antiterror Mərkəzinin rəis müavini İlqar Əliyev oldu. Dekabr ayında isə televizorda eşitdim ki, bu adam Kürdəxanı təcridxanasında özünü asıb. Hələ də eşitdim ki, bu adam…

MTN-də dindirmədə ona demişdim ki, bu bina da, oturduğun kreslo da xalqındır…

Mənə “Bandotdel”də şərəfsiz işgəncə verəndə, hətta prokurorluğun müstəntiqi dözmədi, dedi ki, “daha bunu eləməyin də”. Həmin müstəntiq deyirdi: “Hacı, qorxuram, bunlar məni də tutarlar”.

Nardaran qətliamının törədilməsində əsas rol oynayan Ramil Usubovun düşüncə və əməlləri haqqında bir neçə mühüm məqamı çatdırmaq istəyirəm. Azərbaycan cəmiyyəti bu şəxsi atanızın və sizin rəhbərliyiniz dövründə çox zikzaqlı fəaliyyəti ilə tanıyır. Belə ki, 2005-ci ildə onun rəhbərlik etdiyi nazirlikdə yuva salmış poqonlu quldurlar ifşa olunanda əsl polis işçisinə məxsus qürurla istefa verib getmək əvəzinə, dünyasını dəyişmiş və bu səbəbdən həmin vaxt özünü müdafiə edə bilməyən atanız Heydər Əliyevi şantaj edərək, hansısa cinayətkarın onun göstərişi ilə azadlığa buraxıldığını bildirib və beləcə, şantajla postunda qalmağı bacardı. Daha sonra 2015-ci ilin noyabrında Nardaranda baş vermiş qətliamda yenə özünü hər şeydən kənarda qoymaq məqsədilə cəmiyyətə sizi nişan verərək, mətbuatda “qəsəbədə baş vermiş qanlı əməliyyatın keçirilməsinə göstəriş prezidentdən gəlib” açıqlamasını verdi. Hər şeyi başa düşmək olar, lakin cənab Usubovun hərəkətlərini anlamaq çox çətindir. Lap deyək ki, o, cinayətkarı buraxmağa sizin atanız göstəriş verib, lap tutaq ki, Nardaranda o qanlı əməliyyatın keçirilməsinə şəxsən siz göstəriş vermisiniz, bəs bütün bunları xəbər verməkdə Usubovun niyyəti nədir? Axı, müdrik atalar deyir ki, kişinin yanında baş kəsərlər.

Cənab Əliyev, naziriniz Ramil Usubovun hərəkətləri bununla bitmir. Belə ki, bizim məhkəmə prosesində qondarma cinayət işinin materiallarına əlavə edilmiş “Tale Bağırzadənin müraciəti” adlı kitabçada ulu naziriniz (gərək “ulu nazir” medalı təsis oluna və verilə Ramil Usubova) Usubovun siz və hakimiyyətiniz haqqında olan ürək sözləri öz əksini tapıb. Hətta hakim Əlövsət Abbasov belə, bu məşhur kitabçanın tədqiq olunmasından imtina edərək, Ramil Usubovun qəzəbinə tuş gəlməkdən qorxdu. İlk olaraq, bu kitabçanın mənə aid olmadığını sizə açıq dəlillərlə sübut etdikdən sonra əsas mətləbə keçirəm.

Cənab Əliyev, siz ali təhsilli, ingilis dilində danışmaq bacarığına malik şəxsiniz, yəqin, bu kitabçanın mənə aid olmaması ilə bağlı gətirdiyim dəlilləri anlamaqda çətinlik çəkməyəcəksiniz. Dəlillər isə bundan ibarətdir ki, bu məşhur kitabçanın mətnində Nardaran hadisələrinə işarə olunur. Məlumunuz olsun ki, Nardaran hadisələri 26 noyabr 2015-ci ildə baş verib. Şübhəsiz ki, bu kitabçanın Nardaran əməliyyatının keçirildiyi zaman kəsiyində yazmağım qeyri-mümkündür. Deməli, bu kitabça mən həbs olunandan sonra yazılıb. Mənim də Baş Mütəşəkkil Cinayətkarlıqla Mübarizə İdarəsinin təcridxanasında bu kitabçanı hazırlamağım qeyri-mümkün olduğuna görə, deməli, bu kitabçanın müəllifi də mən yox, sizin naziriniz Ramil Usubovdur.

Niyə Ramil Usubov? Ona görə ki, Nardaran əməliyyatında bizim qardaşlarımızı güllə atəşinə tutaraq, məzlumcasına şəhid edən polis cildində quldurların içində şəxsən Ramil Usubov yoxudur. Lakin hadisədən sonra Usubov televiziya kanalları vasitəsilə Nardaranda şəhid edilən qardaşlarımıza hörmətsizlik edərək, “beş nəfəri məhv etdik” açıqlamasını verdi. Buna əsasən, “Hacı Taleh Bağırzadənin müraciəti” adlı kitabçanın da birbaşa Ramil Usubov tərəfindən yazılması məlum olmasa da, onun rəhbərlik etdiyi qurumun bu kitabçanı təşkil etməsinin məsuliyyəti birbaşa Usubovun boynundadır. Bu səbəbdən də həmin kitabçanın müəllifinin Ramil Usubov olduğunu qeyd edirəm.

İndi isə keçək nazirinizin bu kitabçada mənim adımnan istifadə edərək, sizin və hakimiyyətiniz haqqında yazdığı ürək sözlərinə. Kitabçada sizin haqqınızda “oğru İlham Əliyev”, hakimiyyətiniz haqqında da “fahişəliyin tərənnümü olan hakimiyyət” ifadəsi işlədilir.

Bundan əlavə, məhkəmə prosesi zamanı verilən ifadələrə əsasən, xanımınız Mehriban Əliyevanın yüksək çinli polis məmurları tərəfindən ən ağır formada təhqir olunması haqda çox ciddi məlumatlar açıqlandı

(Bir şeyi deyim ki, türmədəki dustaqların çoxunun ümid yeri Heydər Əliyev Fondudur. Düzdür, bizim üçün ora, ümid yeri deyil, korrupsiya ünvanıdır. Bunlar o məktublara Mehriban Əliyevanı söyməklə cavab verirlər).»

Yadınıza salım ki, 2013-cü il mart ayının 31-də Ramil Usubovun şər maşını məni şərləyərək, cibimə narkotik vasitə atıb həbs edəndə görkəmli sənətkar Zeynəb Xanlarovanın adından istifadə etmək istədilər. Ancaq həmin vaxtlar millət vəkili Zeynəb xanım cəsarətlə: “Kimi tutmaq istəyirsinizsə, kişi kimi öz adınızdan tutun, mənim adımı bu işə qatmayın”, — dedi. Zeynəb xanımın bu cəsarəti müqabilində sizin ictimai-siyasi məsələlər üzrə köməkçiniz, “Nardaran əməliyyatı”nın əsas ssenaristlərindən biri olan Əli Həsənov Zeynəb xanımı yetkin siyasətçi olmamaqda ittiham etmişdi. Yəqin, Əli Həsənovun nəzərində yetkin siyasətçi üçün kriteriyalarda “üzə durmaq” əsas şərtlərdən hesab olunur. Mən də öz növbəmdə Zeynəb xanımın cəsarətli mövqeyindən çıxış edərək, Ramil Usubov və komandasına deyirəm ki, mənim adımdan istifadə edib İlham Əliyev və onun xanımı Mehriban Əliyevaya ürək sözlərinizi deməyin. Kişiliyiniz çatırsa, o sözləri öz adınızdan deyin.

Cənab Əliyev, yəqin ki, sizə mənim haqqımda müxtəlif məlumatlar verilib. Lakin istərdim, kimliyim haqqında sizə özüm məlumat verim ki, kiminlə qarşı-qarşıya gəldiyinizin fərqinə varasınız. Mən yetkinlik yaşına çatdıqdan, özümü qismən dərk etdikdən sonra İmam Hüseynlə tanış oldum. O böyük inqilabçı şəxsiyyətin məhəbbəti qəlbimi alovlandırdı, ali məqsəd və məramımı, əqidəmi, düşüncələrimi möhkəmləndirdi. Həzrəti Hüseyn bizə Allahı xalisanə sevməyi, Ona təslim olmağı, Onun yolunda canından, malından, bir sözlə, hər şeyindən keçməyi, zülmlə, zalımlarla barışmamağı, qətiyyətlə mübarizə aparmağı eşq yolu ilə öyrətdi. Allah nəsib etdi, müqəddəs Kərbəla ziyarətinə gedərək, könüllərin sultanı Həzrəti Hüseynlə son nəfəsimizə qədər bu mübarək yolda sabitqədəm olacağımıza and içərək, sədaqət əhd-peymanı bağladıq. Uca Allahdan o böyük şəxsiyyətin ehtiramına xatir şəhadətin nəsibimiz olmasını təmənna etdik. Həzrəti Hüseyn məktəbi həyatımızın mənasına çevrildi.

Cənab Əliyev! Sizin və hakimiyyətinizin illərdir ki, Taleh Bağırzadəyə qarşı zülm və haqsızlıqlarının əsas səbəbi Taleh Bağırzadənin şəxsindən qorxmağınızda deyil. Hakimiyyətinizi qorxudan və sarsıdan, Taleh Bağırzadənin qəlbində daşıdığı nəcib İmam Hüseyn sevgisi və Hüseyni düşüncələridir. Əslində, haqqınız da var ki, qorxasınız. Çünki 1400 ildir, bu əzəmətli Hüseyni düşüncə — “Ölümü səadət, zalımlarla yaşamağı zillət sayıram” pıçıltısı zalım hakimlərin yuxularını ərşə çıxıb, həyatlarını kabusa çevirib. Sizi əmin edirəm ki, Nardaran faciəsini törətməklə, günahsız insanların qanını axıtmaqla öz hakimiyyətinizin sonunu yaxınlaşdırdınız. Əgər bir hakimiyyət yerdə siz güc nümayiş etdirərsə, həmin güc onun məhvinə səbəb olacaqdır.

Sonda sizdən tələb edirəm ki, əgər cəsarətiniz varsa, mənə veriləcək ömürlük həbs cəzasını başqa bir cəza növü ilə əvəz etməyəsiniz.

Biz bu şərəfli xalqın azadlığı uğrunda, gələcək xoşbəxtliyi naminə nəinki ömürlük həbs cəzası almağa, hətta edam olunmağa, tonqalda diri-diri yandırılmağa hazırıq. Qoy Allah bizim və sizin aranızda hakim olsun.

Biz hazırıq ki, dünya məhkəmələrində haqqa və ədalətə görə mühakimə olunaq, amma qiyamətdə – həqiqi məhkəmədə müttəhim qismində olmayaq. Azərbaycan hakimiyyəti bilsin: biz Nardaranda şəhid olan qardaşlarımızın bədənindən axan qanıq, məzlumun səsi, ananı baladan ayırıb həsrət yaşadıblar, biz o həsrətik, övladını Qarabağda şəhid vermiş, illərdir, “Qarabağı alırıq” yalanları ilə aldanılan anaların göz yaşayıq.

Sonda dahi şairimiz Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın fikirlərindən sitat gətirmək istəyirəm:

«Ya rəbb, nədir bir bu qədər ürəkləri qan etməyin?

Qolu bağlı qalacaqdır nə vaxtaсan, Azərbaycan?

Övladların nə vaxtadək tərki-vətən olacaqdır,

Əl-ələ ver, üsyan elə, oyan, oyan Azərbaycan!

Bəstir ayrılıq odundan kül ələndi başımıza,

Dur ayağa, ya azad ol, ya tamam yan, Azərbaycan!»

Бакинский суд по тяжким преступлениям, г. Баку, Азербайджан.

18 января 2017 года.

Источник: сборник последних слов SON SÖZ.

Подробнее: «Кавказский узел».

Фото: musavat.com.